ನನ್ನವಳು

ಹೂಗೆಂಪಿನಂಚಿನಾ
          ಗಿಳಿಹಸುರು ಸೀರೆ
ತುಂಬು ಮೆಯ್ಯನು ತುಂಬಿ
          ಕಣ್ಗೊಸಗೆ ಬೀರೆ ;
ಬಿಲ್ಲೆದೆಯ ಬಾಗಿಂದೆ
                ಬಾಚು ಮುಡಿ ಸೋರೆ,
ಹೆಣೆ ಜಡೆಯ ಕೈಗಳಲಿ
             ಪೊನ್ಮಿಂಚು ತೋರೆ ;
ಮುದ್ದು ಮೊಗದಲಿ ಮಿನುಗೆ
         ಮೂಗಿನಾ ತಾರೆ,
ಚೆಲ್ವು ಚೆನ್ಜೇನ್ಗೆಳಸಿ
           ಬಾಳು ಬಾಯಾರೆ ;
ಎದೆ ನಲಿಯೆ ಮೆರೆದಳಾ
               ಹದಿನಾರು ಚೈತ್ರದಾ
ನನ್ನವಳು ನೀರೆ!

ನೋಡಿದೆನು ಕಣ್ ತಣಿಯೆ :
ಕಣ್ ದಣಿಯಲಿಲ್ಲ.
ಓ ಎನ್ನ ಪೆಣ್ ಮಣಿಯೆ,
 ನಿನಗೆಣೆಯೆ ಇಲ್ಲ! -
ರವಿಯುದಯ? ಶಶಿಯುದಯ?
 ಹೂದಿಂಗಳುದಯ?
ಕೃತಿಯ ಮಧುರಸದುದಯ? -
      ನೀನವಕೆ ಹೃದಯ!

ಕಲೆ, ಕೀರ್ತಿ, ಸಿರಿಯೆಲ್ಲ

ನೀನಿಲ್ಲದಿನ್ನಿಲ್ಲ ;

   ನೀನೆ ನನಗೆಲ್ಲ!
ಕಣ್ಗೆ ಸುಂದರಿಯಾಗಿ,
ಚೆಲ್ವು ಒಳ್ಪುಗಳೆರಡು
        ಬೆರೆಯುತೊಂದಾಗಿ
ಬಂದಿರುವೆ ನೀನೆನಗೆ
         ಪ್ರೇಮಸತಿಯಾಗಿ :
ನಿಂದಿರುವೆ ಕಣ್ ಮುಂದೆ
        ಹೇಮಲತೆಯಾಗಿ!

                              - ಕುವೆಂಪು
                                   ' ಜೇನಾಗುವಾ '