ನೀರಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಹೆಣ್ಣು

ನೀರಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಹೆಣ್ಣು ತಾವರೆಯ ತೆನೆಯಾಗಿ

ಹೂವಾಗಲಿಲ್ಲ ಕೆಂಪಾಗಿ.

ಸಾವಿನಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿ ಉರುಳಿತ್ತು ತಲೆಕೆಳಕಾಗಿ

ಆ ಎಲ್ಲ ನೋವು ತಂಪಾಗಿ.

ನೀರಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಹೆಣ್ಣು ಒಂದೇ ಮುಳುಗು ಮುಳುಗಿ

ಕಂಡಿತ್ತು ಸಾವಿನ ಯುಗಾದಿ.

ಸುತ್ತೆಲ್ಲ ಕಿತ್ತು ಬಿದ್ದಿತ್ತು ಆಸೆಯ ಜೋಲಿ

ತೆರದಿತ್ತು ಹುಡಿಮಣ್ಣ ಹಾದಿ.

ನೀರಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಹೆಣ್ಣು ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳದೆಯೆ

ಆಗಿತ್ತು ಕೆರೆಗೆ ಆಹುತಿ.

ಹಾಲ ಕಾಣದ ಬದುಕು ಕುಡಿದಿತ್ತು ಕೆರೆಯನೆ;

ಅಲ್ಲಿತ್ತು ಅದರ ಸದ್ಗತಿ.

ಗಂಡ ಬಂದನು ಕಡೆಗೆ ನಡೆಬಂದ ಕಂಬದೊಲು;

ಹತ್ತು ಜನ ಅಲ್ಲೆ ಒದಗಿದರು.

ಬೆಂಕಿ ಹೆಣವನು ನುಂಗಿ ಬೆಂಬೂದಿಯಾಗಿರಲು,

ಉಳಿದವರು ಊರ ಸೇರಿದರು.

ನೀರು ಮುಗಿಸಿದ ಕಥೆಗೆ ಬೆಂಕಿ ಮಂಗಳ ಹಾಡಿ

ನಡೆದಿತ್ತು ದೈವ ಸಂಕಲ್ಪ.

ಇಂಥ ಬಾಳಿಗೆ ಸಾವೆ ನಂದನದ ಕೆರೆ-ಕೋಡಿ;

ಮಸಣದಲಿ ಮಾತ್ರ ಸುಖತಲ್ಪ.

ಹೆಣ್ಣು ಸತ್ತಳು ಏಕೆ? ನೆರೆಯ ನಿರ್ಭಾಗ್ಯರಿಗೆ

ಸಂಶಯದ ಮೇಲೆ ಸಂಶಯ.

ಕಾರಣವೆ ಬಂಗಾರ ಬೇಟೆ ಫಲಿಸದೆ ಕಡೆಗೆ

ಸತ್ತವಳ ಮೇಲೆ ಸಂಶಯ.

ಕೈಯಾರ ಕೆರೆಗೆ ತಳ್ಳಿದನೆ ಮಡದಿಯನಿವನು?

ನ್ಯಾಯದಲಿ ತೀರ್ಪು: ನಿರ್ದೋಷಿ.

ಗದ್ದಲದ ಗಡಸು ನಾಲಗೆಯ ಗಂಡಲ್ಲಿವನು;

ಊರು ಕಂಡಂತೆ ಮಿತಭಾಷಿ.

ಸತ್ತವಳ ಮೇಲೆ ಸಂಶಯ-ಊರಿಗಿವನಂಥ

ಮಾದರಿಯ ಗಂಡ ಆಭರಣ.

ಸತ್ತವಳು ಇಳಿದು ಸತ್ಯವನೊದುರುವಂತಿಲ್ಲ;

ಸಂಗತಿಗೆ ಮೌನದಾವರಣ.

ನೀರಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಹೆಣ್ಣ ಗಂಡನ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ

ಬಿಡುಗಡೆಯೆ ನಿರ್ಭಯದ ತಿಲಕ.

ಎದೆಯಲಿ ಏನೊ ಎಂತೊ, ತೋರುವ ಮುಖದ ಮೇಲೆ

ಎಷ್ಟೊಂದು ನೋವು, ನಾಟಕ!

ಸತ್ತಳು ಏಕ ಹೆಣ್ಣು (ಊರಿಗೆ ಇಲ್ಲ ಕಣ್ಣು);

ಅಂತು ಕೇಳಿದನೊಬ್ಬ ಕುಂಟ.

ಸತ್ತರೆ ಏನು ನಷ್ಟ? ಕಾದಿದೆ ಬೇರೆ ಹೆಣ್ಣು;

ಇಂತು ಹೇಳಿದನೊಬ್ಬ ನಂಟ.

ಕನಿಕರದಿಂದ ಬಂದ ಕುರಿಯೊಂದು ನುಡಿದಿತ್ತು:

ಮುಗಿದಿತ್ತು ಹೆಣ್ಣ ಹಣೆಬರಹ.

ಮಾನವ ಜನ್ಮಧಾರಿ ನರಿಯೊಂದು ನಕ್ಕಿತ್ತು!

ನೀರಿಗೆ ಜಾರಿ ಬಿದ್ದ ವಿಷಯ.

                            - ಕೆ. ಎಸ್. ನರಸಿಂಹಸ್ವಾಮಿ

                              ' ಇರುವಂತಿಗೆ '